heaven must be missing an island

Goeiemorgen

Op verzoek van Leonie zal ik even 1 van de laatste verslagjes neertypen. Vorige week zijn Ca en ik eventjes onze eigen weg gegaan, zij wilde namelijk naar het Deftones concert in Jakarta en ik wilde de hele andere kant op om een vulkaan te zien. Dus ging ik met de bus naar een plekje genaamd Cemoro Lawang. Ik kwam om 11 uur s avonds aan en ik wist werkelijk waar niet wat me overkwam. Ik was op een berg beland waar het onweerde (dacht ik). Bleek dus dat die vulkaan gewoon super actief is, ik kon zelfs brokken lava uit de krater zien schieten. Volgens mij heb ik wel 25 keer aan die chauffeur gevraagd of het echt niet gevaarlijk was en hij verzekerde me van niet. Toch niet geslapen natuurlijk met die vulkaanuitbarsting van een paar weken terug in mijn achterhoofd... Maar dat gaf niet want ik moest toch om 3 uur mijn bed uit om te gaan klimmen. De eigenwijsheid zelve was ik natuurlijk weer in mijn eentje gegaan want oweee ik zou maar achter een gids aan moeten lopen. Nouja ik liep dus 1,5 uur lang als een bang konijn die berg op met alleen mijn zaklampje en op de achtergrond het gedonder van de vulkaan. Eenmaal op de top was er slechts 1 duitser die ook belachelijk te vroeg was. Samen hebben we nog 1,5 uur in de vrieskou gewacht voordat de zon opkwam. Op dat punt scheen er een waanzinnig uitzicht te zijn maar helaas zaten we midden in een mistwolk dus mijn hele klimtocht+koulijden bleek voor niks te zijn geweest. Behalve dan dat ik het onwijs chill vind om een berg op te lopen, er is blijkbaar toch nog iets van de twinnies hun sportiviteit op me afgestraald vorig jaar. Maar in elk geval: Het was echt 1 van de tofste dingen die ik ooit heb gezien en meegemaakt ookal straalt het enthousiasme niet echt van dit verhaal af. De natuur was ook heel gaaf daar omdat alles onder de as zat en er om de vulkaan heen een soort maanlandschap was. Heel erg lord of the rings voelde ik me.

Ennn toen zat ik om 9 uur s ochtends al in de bus naar Bali. Het was maar goed dat we zo vroeg vertrokken want midden op de dag kregen we pech met de bus. De busmannetjes hebben eerst 4 uur lang geprobeerd het ding te repareren (te beroerd natuurlijk om een andere bus te bellen want dan liepen ze geld mis) en vervolgens gaven ze toch toe dat ie niet meer zou gaan rijden. Toen werd dus uiteindelijk ander vervoer geregeld maar omdat we in het meest verlaten dorp van Indonesie zaten kwam die pas na 3 uur. Dus voor de wiskundigen onder ons: we hebben 7 uur lang in de berm gezeten :) En dan ook nog eens in een of ander oekelieboekeliedorp waar ik en mijn eveneens blonde reismaat veel te veel opvielen. Op een gegeven moment kwam er zelfs iemand met een camcomder aanzetten om ons te filmen. Nu circuleert er dus een filmpje waar je mij een soort van ziet worstelen met een enge vent omdat ie perse met me op de camera wil. En toen ik naar de wc moest stonden er zo'n 10 kindertjes voor de deur te gluren. Echt niet leuk om beroemd te zijn. Nouja goed uiteindelijk lag ik om 4 uur s ochtends in Bali in mijn bedje.
Carolien kwam de volgende avond pas dus ik heb een beetje rondgeslenterd en uiteindelijk een scootertje gehuurd. Ik ben zo verschrikkelijk verdwaald geraakt dat ik wel 20 keer rondom Kuta ben gereden en 2 keer ben uitgescholden omdat ik per ongeluk heel erg zwart reed. Hahah nouja goed eigenlijk was het een heel leuk dagje. De volgende dag was mijn lieftallige zussie er en hebben we op het strand liggen bakken en naar surfers gegluurd. Uiteindelijk te lui om het zelf te proberen maar voornamelijk omdat we geen ongelukken willen veroorzaken met die triljard surfers in het water (morgen vertrekken we ws naar Lombok om het daar te leren).
De volgende dag een boot gepakt naar Gili Trawangan wat, en nu overdrijf ik niet, letterlijk het paradijs op aarde is. Ik weet het zeker. Ze hebben alles wat mijn hartje begeerd, witte stranden, helblauwe zee, een bioscoopje, gerookte zalm en hurrrlijke ijskoffie en qua vervoer alleen fieten of paardenkarren. Nouuuuuuuuuuuuuuuja zeg en het uitgaan is ook nog heel leuk dus we zitten hier al een paar dagen te luieren en filmpies kijken en zonnebaden en verder niet veel eigenlijk. Tsja dat was het wel weer zo'n beetje. We hebben trouwens wel kriebels om naar huis te gaan jo, het komt al weer zo dichtbij en nu de strandtenten weer staan......... Woeheoee :):) Nou tot snel aju paraplu, dikke kus xxx