Chilchilchilchilchillin´

Hola!

Nou we hebben een week achter de rug waar je u tegen zegt dus nu hebben we wel een fikse strandvakantie verdiend! Namelijk, maandag gingen ein-de-lijk mijn hechtingen eruit, ik ben nu echt in de 7e hemel want het deed flink pijn. Ilse was very ziek en Leo ook niet helemaal 100% dus we hebben verder niet veel uitgevoerd. De volgende dag eindelijk weg uit Quito!!! Maar het ging niet vlekkeloos, we misten nét de bus en moesten toen 3 uur wachten bij het busstation. Wat niet heel prettig is met 6 tassen en vandaar ook dat er 1 van is gestolen. Leo en ik stonden namelijk bij de bus om de backpacks in te laden en Ilse zat met 3 gewone rugtassen. Toen werd ik onder de smurrie gesmeerd alleen ik had het niet door, dus bij mij konden ze niks stelen. Toen ging 1 gozer aan Ilse´s arm lopen trekken en zij was natuurlijk hartstikke ziek dus ze lette effe niet op en toen hoorden wij dr gillen: Die vent gaat er met mijn tas vandoor! Nou wij zagen net zo´n mannetje met haar tas zich door de menigte wringen dus ik sprintte er achteraan op mijn teenslippertjes. Het mocht niet baten... Gelukkig had ze er geen camera enzo ingepropt alleen jammer genoeg wel haar reisdagboek.. Maar goed we leven allemaal nog! Vervolgens mochten we 9 uur lang bijkomen want we namen de bus naar Canoa. Daar zijn we uiteindelijk niet beland want hij stopte in Bahia de Caraquez en toen was het spookuur plus ik was op de piek van mijn chagrijnigheid plus Ilse was nogal ziek.. Dus wij waren heel blij met het mannetje dat ons met alle ´liefde´ een taxi bezorgde en een hotel aanraadde. Leo en ik nog even een uitpufbiertje gedaan op de pier en vriendjes gemaakt met een Bill uit Nebraska. Hij was daar ook gestrand op weg naar Canoa en zat in hetzelfde hotel dus dat was allemaal weer heel toevallig. Hmmmmmmm eens kijken oja we hadden ook een krekel op de hotelkamer en ik werd er helemaal gallisch van want zoals menig mens wel weet maken die beesten een rotherrie. De volgende dag was het ook nog een hele heisa om naar Canoa te komen.. Het mannetje van het busstation kwam ons opzoeken om ´te kijken hoe het met Ilse ging´. Ipod gejat!!! Wij dus weer naar het busstation om meneer aan de tand te voelen. Maar nee hij wist van niets! Toen ging ie ineens van heel hartelijk naar woest en hij probeerde een motor te jatten en erop weg te rijden. Dit was nog een hilarisch tafereeltje want de motor startte maar niet dus zat ie wel 20 keer op de starter te springen. Goed Leo ging zich op de hele aangifteprocedure storten en toen ik terugkwam bij het hotel werd me verteld dat Ilse naar het ziekenhuis was.... Met mijn 0,0% vertrouwen in de locals ben ik met Bill als een gek naar het ziekenhuis gegaan en heb daar als een debiel naar la chicka Hollandesa enfermo lopen vragen. God-zij-dank vond ik haar en eigenlijk was alles prima want ze voelde zich al een stuk beter blablabla. Nou het was dus echt een verademing om op het strand te zijn. Het was zo erg mooi! Ons hostel lag direct aan het strand, zoals elk hostel eigenlijk dus we renden lekker de kamer in en uit in bikini en lekker de zee in en dan weer lekker in een hangmat liggen. Het komt er op neer dat het heel lekker was allemaal. En dat we praktisch niets hebben uitgevoerd twee dagen lang behalve heel verbrand raken. Was nog lachen want de ober in het restaurant bleek Nederlands te zijn. Dus Ilse zei tegen ons: ik weeet het nog niet hoorr.. En die man: Nou dan kijk je toch gewoon nog even verder! Ze schrok zich helemaal kapot want je verwacht hier echt geen hollanders. Uhmmm en gister hebben we weer een dag in de boes gezeten om naar Montañita te komen. Het was zo warm dat we echt van de stoelen afgleden van het zweet maar we hebben het gered. Het is hier zó grappig. Het is een soort Chersonissos/Lloret de Mar partyoord. Of zoals onze geliefde snuivende Sloveen zei: Net Ibiza! (waar ie nog nooit geweest was) Wel vet grappig, we wisten wel dat ie naar Montañita zou gaan maar we kwamen m echt ook de eerste avond tegen! Nouu en na een geweldige kip/kokos/ananas creatie naar binnen gepropt te hebben gingen Ils en ik lekker uit en Leo ging voor dood naar bed. Het is een schande maar we waren weer zo toetlazerus geworden van die lekkere Mojito´s hier... Maar wel echt een leuke avond gehad want ik blijf het een leuk systeem vinden dat je hier nog steeds ´ten dans wordt gevraagd´. Dames en heren ik ga er van tussen om nog even mijn geliefde zus te bellen die toch niet gaat opnemen.. Loveeee you all!!! xxxxxxxxxxx