Mamsie, wodka en karaoke

Hoi piepeloi,

Hoe gaat ie daar? Nog altijd sneeuwpret of is het gewoon vreselijk koud? Wij hebben onze eerste zonnebaadsessie alweer achter de rug :)
Even kijken waar ik was gebleven... Oja in Sa pa hebben Ca et moi nog een hele goede bilspieroefening gedaan, namelijk 3 kilometer naar beneden gelopen en uiteraard weer omhoog. Helaas waren we niet in staat om de twee ouwe dakkies die voor ons liepen met een kunstheup en orthopedisch verantwoorde schoenen in te halen. Maar ja ik geef gewoon de nog steeds aanwezige rokerslongen de schuld (we zijn nog wel gestopt hoera hoera!!! Ilse je hebt er straks twee nietrookmatties bij!!). Het uitzicht was wel knallen gelukkig. De volgende dag zijn we heeel vroeg opgestaan om de trein terug naar Hanoi te nemen, wat denk je gaat ie om 19.30 dus we moesten ons de hele dag vermaken in een klein stinkstadje. Uiteindelijk hebben ons dus toch maar aan een motorfietsje gewaagd en zijn we rondjes gaan rijden. Het was echt mieters! We reden per ongeluk allemaal supermooie wegen op waar geen auto's mochten komen en waar toevallig de natuur op zn allermooist was en en en en we hebben China gezien!!! Want aan de overkant van de rivier waar we langs cruizden lag de grens. Goed toen hebben we nog 1 van de belangrijke culturele verschillen met Nederland ontdekt: namelijk dat loempia's aan de Kattukse Princestraet veel veel veel lekkerder zijn dan die in Vietnam (oordeel is wel geveld na slechts 1 loempia gegeten te hebben maar ik begin er dus ook niet meer aan). Het werd een lange nacht aangezien onze magen protesteerden tegen de vette vette loempia's en het feit dat we in een hokje met 2 anderen moesten slapen in de nachttrein. Gelukkig waren onze kamergenoten heel sociaal aan het bellen om 1 uur 's nachts dus het viel allemaal hartstikke mee. Maaaarrrrrrr de volgende ochtend hebben we ons mam opgehaald van het vliegveld! We hadden stiekem tranen in onze ogen (net als wanneer je moet huilen om Friends ofzo en dat je echt voor lul staat als je het toegeeft) terwijl we elkaar maar een kleine week niet hadden gezien. Het is een heel grappig contrast nu want Ca en ik dingen heel veel af enzo en we gaan er nieeett op in als iemand heel graag iets aan ons wil verkopen, moeps daarentegen betaald het volle pond en gaat met iedereen gezellig staan kletsen (ook als ze geen engels kunnen). Hanoi bleek uiteindelijk een hele leuke stad want we hadden nu eens niet het goedkoopste sloppenwijk hotel maar gewoon een redelijk hotelletje in het toeristencentrum. Dus conclusie Hanoi is WEL een toffe stad!!! Verder zijn we de volgende dag vroeg opgestaan om 'het 8e wereldwonder' te gaan bekijken. Omdat we te laat waren om met de anderen gringo's mee te gaan waren we gedoemd tot een priveboot, kregen we de halve titanic tot onze beschikking! Ooo echt beschamend zo'n grote boot met z'n drieen.. Uiteindelijk konden we wel wennen aan een beetje luxury plus dat het weer echt fantastisch was en zodoende lagen we de hele middag te zonnen in het mooiste gebied van Vietnam. Toen werden we in een kayak gezet en aan ons lot overgelaten. Zo gaaf ik was een eindje verder gekayakt en dan zit je in je eentje in je bootje naar die mooie rotsen te kijken alsof je alleen op de wereld bent echt KICKEN!!! En nu op naar het meest hilarische wat ik tot nog toe heb meegemaakt, de overnachting. We werden gedropt op een drijvende viskwekerij (zie foto) ergens ver weg van het vasteland met alleen maar 10 vietnamese mannen erop. O god. Wat doen 10 vietnamese mannen met 3 hollandse vrouwen? Juist: Karaoke! Haaahaa zodra de generator aan moest ging gelijk de karaoke set erop en een half uur lang mochten wij genieten van aziatisch kattengejank begeleid door hysterische orgeldeuntjes. Gelukkig sloeg toen de stroom eraf en aangezien er ook nog gekookt moest worden hadden we even rust. Tijdens het eten werd er voortdurend in het vietnamees tegen ons aan gekakeld en niet te vergeten bij elke hap moesten we wodka shotten! Eerlijk waar. Normaalste zaak van de wereld, sterker nog: de wodka zat in een grote slakom die op tafel stond!(dit verzin ik niet echt niet) Maar goed aangezien je daar alleen van A naar B kon komen via dunne loopplankjes zijn we bescheiden gebleven. Helaas net niet bescheiden genoeg om niet mee te doen met karaoka want jawel, na het eten ging de set weer aan! Dit keer waren Carolien en ik het haasje en we hebben een aantal klassiekers gezongen zoals van Celine Dion en Bryan Adams. Ik was zo onverstandig om tijdens 'Good vibrations' 1 verdwaalde dansmove te doen en ja hoor ik mocht gelijk met 1 van de heren gaan swingen. Carolien mocht lekker blijven zitten maar voor haar werd dan weer wel een sensuele lief